(Αναδημοσίευση
από την Καθημερινή της 25.08.2016, με την
άδεια της δημοσιογράφου)
Ο
«Πελεκάνος» σχεδιάζει να δημιουργήσει
κονσερβοποιείο, όπου θα παρασκευάζονται
φασόλια τουρσί, έτοιμη συσκευασμένη
φασολάδα, φασόλι γλυκό και φασόλια με
μοσχαρίσιο κρέας.
Νομοθετικό
πλαίσιο που να υποστηρίζει και όχι να
εμποδίζει την ανάπτυξη των αγροτικών
συνεταιρισμών με επιχειρηματική
νοοτροπία και δραστηριότητα και την
άμεση προκήρυξη κοινοτικών προγραμμάτων
που καθυστερούν, ζήτησαν οι εκπρόσωποι
του Αγροτικού Συνεταιρισμού Εθνικού
Δρυμού Πρεσπών «Πελεκάνος» κατά την
πρόσφατη συνάντησή τους με τον αναπληρωτή
υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Μάρκο
Μπόλαρη. Ο συνεταιρισμός μετράει ήδη
12 χρόνια ανάπτυξης, ακολουθώντας
αντίστροφη πορεία από τη γενικότερη
οικονομική κατάσταση. Τα κατάφερε
αφήνοντας κατά μέρος όσα κακά ταλαιπωρούν
τους συνεταιρισμούς στην Ελλάδα και
προσπαθώντας να διατηρήσει τα καλά της
συνεργασίας. «Γιατί κανένας αγρότης
δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνος»,
όπως λέει ο πρόεδρος του συνεταιρισμού
Νίκος Στεργίου.
Το 2004
Ήταν το 2004 –ναι, εκείνη την εποχή που όλα έμοιαζαν να πηγαίνουν πρίμα– που οι παραγωγοί των φασολιών Πρεσπών δεν κατάφεραν για μια ακόμα χρονιά να διαθέσουν το προϊόν τους στην αγορά παρ’ όλη τη φήμη και την ποιότητά τους. «Είχαμε 1.200 κιλά αδιάθετο προϊόν, ενώ ετοιμαζόμασταν για τη νέα σοδειά. Όλοι έβαζαν μια ταμπέλα “φασόλια Πρεσπών” και πουλούσαν φασόλια από την Κίνα», λέει στην «Κ» ο πρόεδρος του συνεταιρισμού. Έτσι μια ομάδα αγροτών, περίπου 30 άτομα, αποφάσισαν ότι έπρεπε να κάνουν κάτι για να σώσουν το εισόδημά τους. Κάπως έτσι ξεκίνησε ο «Πελεκάνος», που πιστοποιώντας και συσκευάζοντας τα φασόλια Πρεσπών κατάφερε να τα προφυλάξει από τις απομιμήσεις. Σήμερα η ποσότητα φασολιών που βγάζουν οι παραγωγοί του συνεταιρισμού –περίπου η μισή από τη συνολική παραγωγή– έχει σχεδόν όλη πουληθεί πριν από τη συγκομιδή. Επιπλέον η τιμή για όσους βρίσκονται εντός του «Πελεκάνου» είναι αυξημένη έως και ένα ευρώ το κιλό.
Γιατί λοιπόν δεν μπαίνουν και οι υπόλοιποι παραγωγοί στον συνεταιρισμό, ρωτάω τον πρόεδρο. «Γιατί, για να μπουν πρέπει να πληρώσουν 34.000 ευρώ, που σήμερα είναι η μία μερίδα στον συνεταιρισμό και δεν θέλουν να βάλουν χρήματα. Εμείς, όταν ξεκινήσαμε, δεν ζητήσαμε από το κράτος. Βάλαμε το χέρι στην τσέπη, κάναμε μια επένδυση, πληρώσαμε για να έχουμε τον συνεταιρισμό όπως πληρώνουμε για το τρακτέρ που αγοράζουμε. Συνδέσαμε το ατομικό μας συμφέρον με το συμφέρον του “Πελεκάνου”. Όμως οι αγρότες στην Ελλάδα έχουν τη νοοτροπία ότι οι συνεταιρισμοί πρέπει να λειτουργούν ως φιλανθρωπικά ιδρύματα. Αν δεν αλλάξει αυτό, δεν αλλάζει τίποτα», λέει ο κ. Στεργίου. Οι νοοτροπίες όμως αλλάζουν αργά και δύσκολα. «Ναι», παραδέχεται ο πρόεδρος, «και εμείς, μη νομίζετε, είχαμε και έχουμε πολλά προβλήματα, αλλά προσπαθούμε». Ο «Πελεκάνος» σχεδιάζει τη δημιουργία κονσερβοποιείου όπου θα παρασκευάζονται φασόλια τουρσί, έτοιμη συσκευασμένη φασολάδα, φασόλι γλυκό και φασόλια με μοσχαρίσιο κρέας. «Ό,τι πετάς από το φασόλι είναι χρήμα», λέει ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού Νίκος Στεργίου. Εξηγεί ότι 300-500 τόνοι προϊόντος κάθε χρόνο σε σύνολο 2.000 τόνων δεν μπορούν να πουληθούν ως ξερά φασόλια λόγω... δυσμορφίας. «Αυτές οι ποσότητες παλαιά πετιούνταν, τώρα τις πουλάμε σε κάποιες κονσερβοποιίες πολύ φθηνά. Με την επένδυση που θα κάνουμε, θα δώσουμε προστιθέμενη αξία σε αυτά τα φασόλια», εξηγεί ο κ. Στεργίου. Όμως το μέτρο (από το πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης της Ε.Ε.) για τη χρηματοδότηση της επένδυσης δεν έχει ακόμα προκηρυχθεί. Θέλει ακόμα να επεκτείνει τη δραστηριότητά του στην κτηνοτροφία. «Όμως για να γίνει αυτό πρέπει να επιτραπεί νομοθετικά η λειτουργία κινητού σφαγείου, όπως γίνεται σε όλη την Ευρώπη, γιατί το κοντινότερο σφαγείο είναι 100 χιλιόμετρα μακριά. Αυτό ζητάμε από την πολιτεία, να μας βοηθάει φτιάχνοντας το κατάλληλο νομοθετικό πλαίσιο», καταλήγει ο κ. Νίκος Στεργίου.
Το 2004
Ήταν το 2004 –ναι, εκείνη την εποχή που όλα έμοιαζαν να πηγαίνουν πρίμα– που οι παραγωγοί των φασολιών Πρεσπών δεν κατάφεραν για μια ακόμα χρονιά να διαθέσουν το προϊόν τους στην αγορά παρ’ όλη τη φήμη και την ποιότητά τους. «Είχαμε 1.200 κιλά αδιάθετο προϊόν, ενώ ετοιμαζόμασταν για τη νέα σοδειά. Όλοι έβαζαν μια ταμπέλα “φασόλια Πρεσπών” και πουλούσαν φασόλια από την Κίνα», λέει στην «Κ» ο πρόεδρος του συνεταιρισμού. Έτσι μια ομάδα αγροτών, περίπου 30 άτομα, αποφάσισαν ότι έπρεπε να κάνουν κάτι για να σώσουν το εισόδημά τους. Κάπως έτσι ξεκίνησε ο «Πελεκάνος», που πιστοποιώντας και συσκευάζοντας τα φασόλια Πρεσπών κατάφερε να τα προφυλάξει από τις απομιμήσεις. Σήμερα η ποσότητα φασολιών που βγάζουν οι παραγωγοί του συνεταιρισμού –περίπου η μισή από τη συνολική παραγωγή– έχει σχεδόν όλη πουληθεί πριν από τη συγκομιδή. Επιπλέον η τιμή για όσους βρίσκονται εντός του «Πελεκάνου» είναι αυξημένη έως και ένα ευρώ το κιλό.
Γιατί λοιπόν δεν μπαίνουν και οι υπόλοιποι παραγωγοί στον συνεταιρισμό, ρωτάω τον πρόεδρο. «Γιατί, για να μπουν πρέπει να πληρώσουν 34.000 ευρώ, που σήμερα είναι η μία μερίδα στον συνεταιρισμό και δεν θέλουν να βάλουν χρήματα. Εμείς, όταν ξεκινήσαμε, δεν ζητήσαμε από το κράτος. Βάλαμε το χέρι στην τσέπη, κάναμε μια επένδυση, πληρώσαμε για να έχουμε τον συνεταιρισμό όπως πληρώνουμε για το τρακτέρ που αγοράζουμε. Συνδέσαμε το ατομικό μας συμφέρον με το συμφέρον του “Πελεκάνου”. Όμως οι αγρότες στην Ελλάδα έχουν τη νοοτροπία ότι οι συνεταιρισμοί πρέπει να λειτουργούν ως φιλανθρωπικά ιδρύματα. Αν δεν αλλάξει αυτό, δεν αλλάζει τίποτα», λέει ο κ. Στεργίου. Οι νοοτροπίες όμως αλλάζουν αργά και δύσκολα. «Ναι», παραδέχεται ο πρόεδρος, «και εμείς, μη νομίζετε, είχαμε και έχουμε πολλά προβλήματα, αλλά προσπαθούμε». Ο «Πελεκάνος» σχεδιάζει τη δημιουργία κονσερβοποιείου όπου θα παρασκευάζονται φασόλια τουρσί, έτοιμη συσκευασμένη φασολάδα, φασόλι γλυκό και φασόλια με μοσχαρίσιο κρέας. «Ό,τι πετάς από το φασόλι είναι χρήμα», λέει ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού Νίκος Στεργίου. Εξηγεί ότι 300-500 τόνοι προϊόντος κάθε χρόνο σε σύνολο 2.000 τόνων δεν μπορούν να πουληθούν ως ξερά φασόλια λόγω... δυσμορφίας. «Αυτές οι ποσότητες παλαιά πετιούνταν, τώρα τις πουλάμε σε κάποιες κονσερβοποιίες πολύ φθηνά. Με την επένδυση που θα κάνουμε, θα δώσουμε προστιθέμενη αξία σε αυτά τα φασόλια», εξηγεί ο κ. Στεργίου. Όμως το μέτρο (από το πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης της Ε.Ε.) για τη χρηματοδότηση της επένδυσης δεν έχει ακόμα προκηρυχθεί. Θέλει ακόμα να επεκτείνει τη δραστηριότητά του στην κτηνοτροφία. «Όμως για να γίνει αυτό πρέπει να επιτραπεί νομοθετικά η λειτουργία κινητού σφαγείου, όπως γίνεται σε όλη την Ευρώπη, γιατί το κοντινότερο σφαγείο είναι 100 χιλιόμετρα μακριά. Αυτό ζητάμε από την πολιτεία, να μας βοηθάει φτιάχνοντας το κατάλληλο νομοθετικό πλαίσιο», καταλήγει ο κ. Νίκος Στεργίου.
