Αποτελέσματα βιασύνης ή σύγχυσης;

Αναφέρεται στο άρθρο 3 παρ. 1 του νόμου 4430/2016 «Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία …» ότι «φορείς Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας είναι» μεταξύ άλλων:

δ. οποιοδήποτε άλλο μη μονοπρόσωπο νομικό πρόσωπο, εφόσον έχει αποκτήσει νομική προσωπικότητα, όπως ιδίως αγροτικοί συνεταιρισμοί του Ν. 4384/2016 (Α' 78), αστικοί συνεταιρισμοί του Ν. 1667/1986, Αστικές Εταιρίες των άρθρων 741 επ. του Α.Κ., εφόσον σωρευτικά συντρέχουν οι εξής προϋποθέσεις:

αα)

ββ)

γγ) Το καταστατικό του προβλέπει περιορισμούς στη διανομή του ως εξής:

1. ποσοστό τουλάχιστον 5% διατίθεται για το σχηματισμό αποθεματικού,
2. ποσοστό έως 35% αποδίδεται στους εργαζόμενους του Φορέα, εκτός κι αν τα 2/3 των μελών της Γενικής Συνέλευσης αποφασίσουν αιτιολογημένα τη διάθεση του ποσοστού αυτού σε δραστηριότητες του στοιχείου iii,
3. το υπόλοιπο διατίθεται για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και τη διεύρυνση της παραγωγικής του δραστηριότητας.

δδ)

εε)

στστ)

Όμως, με βάση τον νόμο 4384/26.4.2016 Αγροτικοί συνεταιρισμοί, μορφές συλλογικής οργάνωσης του αγροτικού χώρου, που ψηφίστηκε μόλις 4 μήνες νωρίτερα, στο άρθρο 23 παρ. 3 ορίζεται ότι «Από τα πλεονάσματα κρατείται ποσοστό δέκα τοις εκατό (10%) για το σχηματισμό τακτικού αποθεματικού …» και περαιτέρω, στην παρ. 4, ότι:

«4. Το υπόλοιπο των πλεονασμάτων, που απομένει μετά την κράτηση της παραγράφου 3, διατίθεται για την:
α) Απόδοση στα μέλη, ανάλογα με τις συναλλαγές τους με τον ΑΣ.

β) Ανάπτυξη του ΑΣ.

γ) Υποστήριξη δραστηριοτήτων κοινωνικού σκοπού και εφαρμογή δράσεων βιώσιμης ανάπτυξης της κοινότητας όπου δραστηριοποιείται ο ΑΣ, σε ποσοστό που καθορίζεται από το καταστατικό του ΑΣ. Για τον σκοπό της περίπτωσης αυτής μπορεί να διατίθεται και μέρος των κερδών της παραγράφου 1 με απόφαση της γενικής συνέλευσης.
δ) Εκπαίδευση και επιμόρφωση των μελών του ΑΣ, σε ποσοστό τουλάχιστον δύο τοις εκατό (2%) των πλεονασμάτων.»

Δηλαδή, ως αγροτικοί συνεταιρισμοί θα παραβαίνουν τον νόμο αν: (α) αντί 10% διαθέτουν 5% για τον σχηματισμό τακτικού αποθεματικού, και (β) αν δεν διαθέτουν 2% των πλεονασμάτων για την εκπαίδευση. Επιπλέον, οι αγροτικοί συνεταιρισμοί, για να ενταχθούν στους φορείς Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας, δεν θα πρέπει να αποδίδουν οποιοδήποτε ποσό από τα πλεονάσματα στα μέλη, ούτε για την ανάπτυξη του συνεταιρισμού. Με άλλα λόγια, οι αγροτικοί συνεταιρισμοί θα πρέπει να εγκαταλείψουν την 3^η και την 5^η Αρχή, οπότε με βάση τη Δήλωση για την Συνεταιριστική Ταυτότητα δεν θα λογίζονται ως συνεταιρισμοί.

Επιπλέον, όπως είναι τα πράγματα στη χώρα μας, άλλο είναι το υπουργείο που εποπτεύει τους αγροτικούς συνεταιρισμούς και άλλο εκείνο που εποπτεύει τους φορείς κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, άλλο μητρώο τηρείται κλπ.

Συμπέρασμα: Δεν είναι δυνατό να θεωρηθούν φορείς Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας αγροτικοί συνεταιρισμοί, ούτε, κατ’ αναλογία, Αστικοί Συνεταιρισμοί. Καλό δε θα ήταν να ξεκαθαριστεί ότι όσοι φορείς είναι συνεταιριστικοί, οφείλουν να τηρούν τις Παγκόσμιες Συνεταιριστικές Αρχές και να χρησιμοποιούνται διαφορετικοί όροι για όσους δεν τις τηρούν.

Κ. Παπαγεωργίου